Nooit een mening. Altijd de twee kanten kennen. Allebei de kanten begrijpen en geen keuze kunnen maken.
Kan ik geen mening vormen met de ervaringen die ik heb gehad? Jawel. Doe ik niet. Ik schakel mijn ervaringen uit. Laat het achterwege. Ga er van bovenaf naar kijken. Kijk er van beide kanten tegenop. Probeer mezelf een feit te maken.
Geen mening; een geblinddoekte vrouwe justitia. Dat wordt niet van mij verwacht. Er wordt van mij verwacht een duidelijke mening te hebben met genoeg, op zichzelf staande argumenten. Die heb ik niet. Want ik zie ook de andere kant.
Misschien is rechter een goed beroep. Nee, ik houdt niet zo van de klap met de hamer.
